اکثر تصفیه خانه های بزرگ فاضلاب از یک سیستم هضم دو مرحله ای استفاده می کنند که در آن مواد آلی توسط باکتری ها به صورت بی هوازی متابولیزه می شوند (در شرایط عدم وجود اکسیژن).
در مرحله اول، لجن غلیظ شده تا حدود ۵ درصد مواد جامد خشک (DS) در یک مخزن دربسته به مدت چند روز حرارت داده شده و مخلوط می شود.
هضم بی هوازی، فرآیندی شیمیایی است که در آن مواد آلی توسط میکروارگانیسم ها در غیاب اکسیژن تجزیه شده و منجر به تولید دی اکسید کربن (CO2) و متان (CH4) می شود. موادی که محتوای آلی بالایی دارند، مانند فاضلاب شهری، زباله های دام، زباله های کشاورزی و ضایعات مواد غذایی، همگی ممکن است تحت هضم بی هوازی قرار گیرند. گاز متان تولید شده ممکن است جمع آوری شده و مستقیماً به عنوان سوخت برای پخت و پز یا گرمایش استفاده شود یا برای تولید برق سوزانده شود. بر خلاف تولید متان از چاه های گاز، هضم بی هوازی یک منبع تجدید پذیر انرژی است (رجوع کنید به: بریتانیکا).
در تصفیه خانه فاضلاب پرند سه هاضم بتنی به عنوان هاضم های این ساختگاه طراحی شده است.
عملیات ساخت این هاضم ها با استفاده از قالب لغزان، چند روز پیش آغاز شده است و همان گونه که در تصاویر، ملاحظه می شود دیوار استوانه ای اولین هاضم در حال تکمیل شدن است.
حجم هر هاضم تقریبا ۲۵۰۰ متر مکعب با ابعاد زیر است:
ارتفاع = ۱۸.۵ متر
قطر داخلی = ۱۴ متر
ضخامت دیوار = ۰.۶ متر
